Discretiva

  aedificaverat dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
aedificāverat tertia singularis plusquam perfectum activa indicativus aedificō (aedificāre)

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ae̯difiˈkaːwerat/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·ve·rat — morphologica: aedi-ficav-erat

Loci

+/-
Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Mulier quam Dominus in paradiso de vivificati hominis costa aedificaverat; tunc in praescientia sua habens et praevidens vitam per quam omnis vita subsistit, quandoque in mulierem descensuram, per quam homo in gloriam paradisi coelestis intraturus esset, a serpente seducta, cibum mortis viro suo porrexit. —Epistolae Hildegardis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Hildegardis Bingensis - Epistolae. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber XLVII.. Ad praelatos Moguntinenses  — aedificaverat
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: aedificavit.