Discretiva

  aedificavimus dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
aedificāvimus prima pluralis perfectum activa indicativus aedificō (aedificāre)

Appellatio +/-

 API: /ae̯difiˈkaːwimus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·cā·vi·mus — morphologica: aedi-ficav-imus

Usus +/-

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Haec tota nostra culpa est, quantum aestimamus, haec grandis illa iniuria quam vobis fecimus, quod monachum, solum, peregrinum, pauperem, miserabilem, animae suae periculum fugitantem, salutem suam sollicite quaerentem, pulsantem, supplicantem suscepimus; seu quod talem, taliter a nobis susceptum, denuo sine causa non eiicimus, ut, quod aedificavimus iterum destruentes, praevaricatores nos constituamus. —Epistolae Bernardi Claraevallensis (1090-1153). Epistola LXVIII. Ad eosdem unde supra.