aedificio
Discretiva
|
aedificio dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| aedificiō | casus dativus singularis | substantivi aedificium |
| aedificiō | casus ablativus singularis | substantivi aedificium |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ae̯diˈfikioː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·ci·ō — morphologica: aedi-fic-io
Loci
+/-| Aulus Cornelius Celsus 30 | Hildegardis Bingensis 1098-1179 |
|||||||||||||||||||||
| antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Habitare vero aedificio lucido, perflatum aestivum, hibernum solem habente; cavere meridianum solem, matutinum et vespertinum frigus, itemque auras fluminum atque stagnorum; minimeque nubilo caelo soli aperienti se *** committere, ne modo frigus, modo calor moveat; quae res maxime gravedines destillationesque concitat. —De Medicina Celsi [1][2]
Latinitas mediaevalis
+/-
- Mystica visio de aedificio in modum civitatis ostenso, de monte quoque et speculo in illo resplendente, de nube superius candida, inferius nigra, et caeteris in eadem visione apparentibus. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [3][2]
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber primus, II. [[3] ] — aedificio
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: aedificio.
- ↑ 3.0 3.1 Hildegardis Bingensis - Liber divinorum operum simplicis hominis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Visio sexta — aedificio