Discretiva

  agitabit dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitābit tertia singularis futurum activa indicativus agitō (agitāre)

Appellatio +/-

 API: /agiˈtaːbit/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·bit — morphologica: agit-abit

Loci +/-

Marcus Manilius fl. 14
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Quattuor appositis Centaurus partibus effert
sidera et ex ipso mores nascentibus addit.
aut stimulis agitabit onus mixtasque iugabit
semine quadrupedes aut curru celsior ibit
aut onerabit equos armis aut ducet in arma. —Astronomicon M. Manilii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Manilius - Astronomicon libri quinque. (Bibliotheca Augustana): Liber quintus, versus 350 — agitabit
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: agitabit.