Discretiva

  agitabunt dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitābunt tertia pluralis futurum activa indicativus agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /agiˈtaːbunt/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·bunt — morphologica: agit-abunt

Loci +/-

Lucius Annaeus Seneca -3/+65 Franciscus Petrarca
1304-1374
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Ibit in Poenos nondum tantae maturus rei Scipio; victor Hannibalis, victor Antiochi, sui consulatus decus, fraterni sponsor, ni per ipsum mora esset, eum Iove reponeretur; civiles servatorem agitabunt seditiones et post fastiditos a iuvene diis aequos honores iam senem contumacis exili delectabit ambitio. —De brevitate vitae Senecae [1][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

  • Innumeri de hac re sunt gentium ritus, quos curiosius a Crisippo collectos strinxit Cicero. Tu nuda iacebis humo, ast illum premit lapis horridus, illum putres glebe obruet, illum mersum volvent unde, illi venti pendulum agitabunt, grando feriet, lacerabunt corvi; demum pretiosissime conditos ac velatos purpura, vermes rodent. —De remediis utriusque fortune Petrarcae [3][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De brevitate vitae. (The Latin Library):  17, versus 6 — agitabunt
  2. 2.0 2.1 2.2 Vicicitatio: agitabunt.
  3. 3.0 3.1 Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - De remediis utriusque fortune. (Universitas Turicensis): Liber II. 12: [De moriente qui metuit insepultus abici] — agitabunt