agitantibus
Discretiva
agitantibus dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
agitantibus | casus dativus pluralis | participii agitāns |
agitantibus | casus ablativus pluralis | participii agitāns |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /a.giˈtan.ti.bus/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·gi·tan·ti·bus — morphologica: agit-ant-ibus
Loci
+/-Titus Livius –58…+17 |
Quintus Curtius Rufus fl.c.50 |
P. Cornelius Tacitus 55–117 |
||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber I, caput 48, [7] — agitantibus
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: agitantibus.
- ↑ 3.0 3.1 Quintus Curtius Rufus - Historiae Alexandri Magni. (Bibliotheca Augustana), Liber V. Capitulum X, [10] — agitantibus
- ↑ 4.0 4.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber I. [5] — agitantibus