agitaremus

Discretiva

agitaremus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitārēmus	prima pluralis	imperfectum	activa	coniunctivus	agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /agitaːˈreːmus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·rē·mus — morphologica: agit-aremus

Usus

Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

• Vel nuper, quam opportunum fuit te Venetias adire, ne Illustrissimus Lauretanus perpetuo ignarus observantiae meae, ego incolumitatis, honorum, amoris eius erga me agitaremus. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Epistola CCXXXVII. Iohannis Frederici Gronovii et Nicolai Heinsii epistolae.