Discretiva

  agitaverint dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitāverint tertia pluralis perfectum activa coniunctivus agitō (agitāre)
agitāverint tertia pluralis futurum exactum activa indicativus agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /agi'taːwerint/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·ve·rint — morphologica: agitav-erint

Loci +/-

P. Cornelius Tacitus
55-117
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 116 p.Ch.n.)

  • vera prorsus de Druso seniores locutos: displicere regnantibus civilia filiorum ingenia, neque ob aliud interceptos quam quia populum Romanum aequo iure complecti reddita libertate agitaverint. —Annales P. Cornelii Taciti [1]

Fontes

  1. Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber II. [82] — agitaverint
  2. Vicicitatio: agitaverint.