agitaverit

Discretiva

agitaverit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
agitāverit	tertia singularis	perfectum	activa	coniunctivus	agitō (agitāre)
agitāverit	tertia singularis	futurum exactum	activa	indicativus	agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /agi'taːwerit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·ve·rit — morphologica: agitav-erit

Loci

Titus Livius -58/+17

P. Cornelius Tacitus 55-117

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Simultates nimio plures et exercuerunt eum et ipse exercuit eas; nec facile dixeris, utrum magis presserit eum nobilitas, an ille agitaverit nobilitatem. —Ab urbe condita Titi Livii

Latinitas postclassica

saec. II. (ca. 116 p.Ch.n.)

• sed ubi minitari Artabanus et parum subsidii in Armeniis, vel, si nostra vi defenderetur, bellum adversus Parthos sumendum erat, rector Syriae Creticus Silanus excitum custodia circumdat, manente luxu et regio nomine. quod ludibrium ut effugere agitaverit Vonones in loco reddemus. —Annales P. Cornelii Taciti

saec. II. (ca. 105-110 p.Ch.n.)

• qua cogitatione bellum adversus patrem agitaverit an opes virisque adversus fratrem, in incerto fuit: nam Cerialis salubri temperamento elusit ut vana pueriliter cupientem. —Historiae P. Cornelii Taciti