Discretiva

  agitavit dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
agitāvit tertia singularis perfectum activa indicativus agitō (agitāre)

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /agi'taːwit/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·gi·tā·vit — morphologica: agitav-it

Loci +/-

M. Tullius Cicero
–106…–43
Titus Livius
–58…+17
Lucius Annaeus Seneca
–3…+65
P. Cornelius Tacitus
55–117
C. Suetonius Tranquillus
ca. 70–150
antiq. class.class.class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (46 a.C.n. / 708 a.u.)

  • M. Drusus C. f., qui in tribunatu C. Gracchum conlegam iterum tribunum fregit, vir et oratione gravis et auctoritate, eique proxime adiunctus C. Drusus frater fuit. tuus etiam gentilis, Brute, M. Pennus facete agitavit in tribunatu C. Gracchum paulum aetate antecedens. fuit enim M. Lepido et L. Oreste consulibus quaestor Gracchus, tribunus Pennus illius Marci filius, qui cum Q. Aelio consul fuit; sed is omnia summa sperans aedilicius est mortuus. nam de T. Flaminino, quem ipse vidi, nihil accepi nisi Latine diligenter locutum. —Brutus Ciceronis [1][2]

class.  (anno 391 u.c.)

  • M. Horatius consul ea lege templum Iovis optimi maximi dedicavit anno post reges exactos; a consulibus postea ad dictatores, quia maius imperium erat, sollemne clavi figendi translatum est. Intermisso deinde more digna etiam per se visa res propter quam dictator crearetur. Qua de causa creatus L. Manlius, perinde ac rei gerendae ac non solvendae religionis gratia creatus esset, bellum Hernicum adfectans dilectu acerbo iuventutem agitavit; tandemque omnibus in eum tribunis plebis coortis seu vi seu verecundia victus dictatura abiit. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]

class.  (62–65 p.C.n.)

  • Quid mirum, si dure generosos spiritus deus temptat? numquam virtutis molle documentum est. Verberat nos et lacerat fortuna: patiamur. Non est saevitia, certamen est, quod quo saepius adierimus, fortiores erimus: solidissima corporis pars est quam frequens usus agitavit. Praebendi fortunae sumus, ut contra illam ab ipsa duremur: paulatim nos sibi pares faciet, contemptum periculorum adsiduitas periclitandi dabit. —De providentia Senecae [4][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 116 p.Ch.n.)

  • Et Corbulo castra in loco metatus, an expeditis legionibus nocte Artaxata pergeret obsidioque circumdaret agitavit, concessisse illuc Tiridaten ratus. dein postquam exploratores attulere longinquum regis iter et Medi an Albani peterentur incertum, lucem opperitur, praemissaque leviss armatura, quae muros interim ambiret oppugnationemque eminus inciperet. sed oppidani portis sponte patefactis se suaque Romanis permisere. —Annales P. Cornelii Taciti [5][2]

saec. II.

  • Convivia agitavit et ampla et assidua ac fere patentissimis locis, ut plerumque sesceni simul discumberent. convivatus est et super emissarium Fucini lacus ac paene summersus, cum emissa impetu aqua redundasset. adhibebat omni cenae et liberos suos cum pueris puellisque nobilibus, qui more veteri ad fulcra lectorum sedentes vescerentur. convivae, qui pridie scyphum aureum subripuisse existimabatur, revocato in diem posterum calicem fictilem apposuit. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli [6][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Brutus. (The Latin Library): XXVIII. [109] — agitavit
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: agitavit.
  3. 3.0 3.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (Universitas Turicensis): Liber VII, caput 3, [9] — agitavit
  4. 4.0 4.1 Lucius Annaeus Seneca - De providentia. (Universitas Turicensis):  4, versus 12 — agitavit
  5. 5.0 5.1 Publius Cornelius Tacitus - Annales sive ab excessu divi Augusti libri XVI. (The Latin Library): Liber XIII. [41] — agitavit
  6. 6.0 6.1 Gaius Suetonius Tranquillus - De vita Caesarum libri VIII. (Bibliotheca Augustana): Liber quintus. Divus Claudius. XXXII. — agitavit