agricolas

Discretiva

agricolas dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Catalane: agrícolas
• Gallaice: agrícolas
• Hispanice: agrícolas
• Lusitane: agrícolas

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
agricolās	casus accusativus pluralis	substantivi agricola

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈgrikolaːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·gri·co·lās — morphologica: agri-col-as

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Marcus Terentius Varro -47…-45

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

Petronius Arbiter ca. 14-66

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

class.

class.

I

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Senatum bonum putas per quem sine imperio provinciae sunt (numquam enim Curio sustinuisset, si cum eo agi coeptum esset; quam sententiam senatus sequi noluit; ex quo factum est ut Caesari non succederetur), an publicanos qui numquam firmi sed nunc Caesari sunt amicissimi, an faeneratores, an agricolas quibus optatissimum est otium? —Epistolae ad Atticum Ciceronis

class.

• Primum semen, quod est principium genendi, id duplex, unum quod latet nostrum sensum, alterum quod apertum. Latet, si sunt semina in aere, ut ait physicos Anaxagoras, et si aqua, quae influit in agrum, inferre solet, ut scribit Theophrastus. Illud quod apparet ad agricolas, id videndum diligenter. Quaedam enim ad genendum propensa usque adeo parva, ut sint obscura, ut cupressi. —De agricultura Varronis

class.

• De verbo, ut mea fert opinio, controversia est, de re quidem convenit. Sapiens multa remittet, multos parum sani, sed sanabilis ingenii servabit. Agricolas bonos mutabitur, qui non tantum rectas procerasque arbores colunt; illis quoque, quas aliqua depravavit causa, adminicula, quibus derigantur, applicant; alias circumcidunt, ne proceritatem rami premant, quasdam infirmas vitio loci nutriunt, quibusdam aliena umbra laborantibus caelum aperiunt. —Ad Neronem caesarem de clementia Senecae

saec. I.

• Sed ne illud quidem pertinet ad agricolas, quando et in qua regione primum natae sint: utrum in Thessalia sub Aristaeo, an in insula Cea, ut scribit Euhemerus, an Erechthei temporibus in monte Hymetto, ut Euthronius; an Cretae Saturni temporibus, ut Nicander: non magis quam utrum examina, tanquam cetera videmus animalia, concubitu subolem procreent, an heredem generis sui floribus eligant, quod affirmat noster Maro: et utrum evomant liquorem mellis, an alia parte reddant. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae

saec. I.

• Profecit vitium iamque error iussit inanis

agricolas primos Cereri dare messis honores,

palmitibus plenis Bacchum vincire, Palemque

pastorum gaudere manu; natat obrutus omnis

Neptunus demersus aqua; Pallasque tabernas

vindicat; et voti reus et qui vendidit orbem,

iam sibi quisque deos avido certamine fingit. —Satyricon T. Petronii Arbitri

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Illam vero tertiam daemonum potentiam, quod diuturna rerum experientia quemadmodum praenoscant atque praenuntient multa didicerunt, ita contemnunt qui haec vigilanter curant a verissimae lucis veritate discernere, ut nec malos senes plura expertos, et ob hoc quasi doctiores, ideo probi adolescentes sibi antecellere existiment; nec medicos, nec nautas, nec agricolas, quos pravae voluntatis et iniquis moribus viderint, ideo sibi putent esse praeferendos, quod illi de valetudinibus, illi de tempestatibus, illi de arbustorum frugumque generibus multa ita praenuntiant, ut harum rerum inexperto divinare videantur. —De divinatione daemonum Augustini

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Nunquam tamen aut scriptorum claritas aut inopie metus coget ut liberalibus et honestis artibus preferendam censeam nec equandam quidem, quamvis enim eosdem duces simul illustres et agricolas primum illud imperii tempus habuerit. —De remediis utriusque fortune Petrarcae