class. (ca. 29-19 a.C.n.)
- Ut primum alatis tetigit magalia plantis,
- Aenean fundantem arces ac tecta novantem
- conspicit. atque illi stellatus iaspide fulva
- ensis erat Tyrioque ardebat murice laena
- demissa ex umeris, dives quae munera Dido
- fecerat, et tenui telas discreverat auro.
- continuo invadit: «tu nunc Karthaginis altae
- fundamenta locas pulchramque uxorius urbem
- exstruis? heu, regni rerumque oblite tuarum!» —Aeneidos libri XII P. Vergilii Maronis [1][2]
class.
- Vos quae scripsero senatui ac vobis, iis modo credite et cavete rumores credulitate vestra alatis, quorum auctor nemo extabit. —Ab urbe condita Titi Livii [3][2]
class. (versio II, 17/18 p.C.n.)
- Sextus ubi Oceano clivosum scandit Olympum
- Phoebus et alatis aethera carpit equis,
- quisquis ades castaeque colis penetralia Vestae,
- gratare, Iliacis turaque pone focis.
- Caesaris innumeris, quos maluit ille mereri,
- accessit titulis pontificalis honor.
- ignibus aeternis aeterni numina praesunt
- Caesaris: imperii pignora iuncta vides. —Fasti Ovidii Nasonis [4][2]