altera
Discretiva
altera dictio est in variis linguis: |
- Catalane: altera
- Dacoromane: altera
- Gallaice: altera
- Hispanice: altera
- Italice: altera
- Melitense: altera
- Norvegice: altera
Dictiones similes
+/-Formae affines
altera
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
altera | casus nominativus singularis · genus femininum | adiectivi alter |
altera | casus vocativus singularis · genus femininum | adiectivi alter |
altera | casus nominativus pluralis · genus neutrum | adiectivi alter |
altera | casus accusativus pluralis · genus neutrum | adiectivi alter |
altera | casus vocativus pluralis · genus neutrum | adiectivi alter |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈal.te.ra/ (classice) - Syllabificatio phonetica: al·te·ra — morphologica: alter-a
alterā
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
alterā | secunda singularis | praesens | activa | imperativus | alterō (alterāre) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
alterā | casus ablativus singularis · genus femininum | adiectivi alter |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈal.te.raː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: al·te·rā — morphologica: alter-a