Discretiva

  amavisse dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
amāvisse
perfectum activa infinitivus amō (amāre)

Appellatio +/-

 API: /amaːˈwisse/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·mā·vis·se — morphologica: amav-isse

Formae aliae +/-

Usus +/-

Latinitas nova

saec. XVI. - saec. XVII.

  • Ego statim ut tua scripta legi, doctissime Lipsi, non potui non te amare, et ita crevit amor in te meus, ut audeam affirmare neminem unquam me magis amavisse. —Sylloge epistolarum a viris illustribus scriptarum Iusti Lipsii (1547-1606). Epistola DCXLI. Flaminius Morus Eximio Viro Iusto Lipsio S. D. Lovanium.