Victionarium

anate

Discretiva

  anate dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Latine

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
anate casus ablativus singularis substantivi anas

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ˈanate/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·na·te — morphologica: anat-e

Usus

+/-
Latinitas mediaevalis

saec. VI.  (ca. 540-548 p.C.n.) [1]

  • Sequitur, fulicae domus dux est eorum. Fulica mansueta avis et nigra est, anate quidem parvior, sed corporis positione consimilis, quae in stagnis delectabiliter commoratur. —Expositio in Psalterium / Expositio Psalmorum Cassiodori Vivariensis (ca. 485-585).

Fontes

  1. ↑ 1.0 1.1 James J. O’Donnell - Cassiodorus, University of California Press, 1979, WebArchive
Receptum de "https://la.wiktionary.org/w/index.php?title=anate&oldid=217483"