animadversurum
Discretiva
animadversurum dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
animadversūrum | casus accusativus singularis · genus masculinum | participii animadversūrus |
animadversūrum | casus nominativus singularis · genus neutrum | participii animadversūrus |
animadversūrum | casus accusativus singularis · genus neutrum | participii animadversūrus |
animadversūrum | casus vocativus singularis · genus neutrum | participii animadversūrus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /a.ni.mad.werˈsuːrum/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·ni·mad·ver·sū·rum — morphologica: anim-ad-vers-ur-um
Loci +/-
Titus Livius –58…+17 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Titus Livius - Ab urbe condita - libri CXLII. (The Latin Library): Liber I, caput 26, [9] — animadversurum
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: animadversurum.