Discretiva

  animadvertendam dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
animadvertendam casus accusativus singularis · genus femininum gerundivi animadvertendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /a.ni.mad.werˈten.dam/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·ni·mad·ver·ten·dam — morphologica: anim-ad-vert-end-am

Loci

+/-
Macrobius
fl.c.420
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. V.

  • Sensus hic cum videatur obscurior pauloque perplexius quam poetae huius mos est pronuntiatus, tum habet in se animadvertendam quaestionem ex Graeca antiquitate venientem, quae sint ista Gargara quae Vergilius esse voluit fertilitatis exemplar. Gargara haec igitur sunt in Mysia, quae est Hellesponti provincia. Sed significatio nominis et loci duplex est. Nam et cacumen montis Idae et oppidum sub eodem monte hoc nomine vocantur. —Saturnalia Macrobii [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 MacrobiusSaturnalia. (LacusCurtius): Liber V. Caput XX: [2] — animadvertendam
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: animadvertendam.