animadvertetis
Discretiva
animadvertetis dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
animadvertētis | secunda pluralis | futurum | activa | indicativus | animadvertō (animadvertere) |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /a.ni.mad.werˈteːtis/ (classice) - Syllabificatio phonetica: a·ni·mad·ver·tē·tis — morphologica: anim-ad-vert-etis
Loci +/-
Aulus Gellius ca. 130-180 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber tertius decimus. Capitulum XX: De genere atque nominibus familiae Porciae, [16] — animadvertetis
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: animadvertetis.