animadvertitote

Discretiva

animadvertitote dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
animadvertitōte	secunda pluralis	futurum	activa	imperativus	animadvertō (animadvertere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /a.ni.mad.wer.tiˈtoːte/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·ni·mad·ver·ti·tō·te — morphologica: anim-ad-vert-itote