Discretiva

  anniti dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-
Proprietates grammaticales
+/-
Forma Persona Tempus Vox Modus Verbum
annītī
praesens activa infinitivus annītor

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /anˈniːtiː/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·nī·tī — morphologica: an-nit-i

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
Apuleius ca. 125-170
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Denique agnito salutari praesidio, pronus spei, quantum extensis prioribus pedibus anniti poteram, insurgo valida et cervice prolixa nimiumque porrectis labiis, quanto maxime nisu poteram corollas appetebam. —Metamorphoseon libri XI Apulei [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Apuleius - Metamorphoseon libri XI. (Universitas Turicensis): Liber III. Capitulum XXVII. — anniti
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: anniti.