ansere
Discretiva
ansere dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
ānsere | casus ablativus singularis | substantivi ānser |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /ˈaːnsere/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ān·se·re — morphologica: anser-e
Loci
+/-Petronius Arbiter ca. 14-66 | C. Plinius Secundus 23-79 | Marcus Valerius Martialis 40-103 |
Decimus Iunius Iuvenalis 100-128 |
|||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | I | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas postclassica
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXXXVII. — ansere
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: ansere.
- ↑ 3.0 3.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber decimus, cap. 29, [56] — ansere
- ↑ Marcus Valerius Martialis - Xenia (Epigrammata liber XIII). (Bibliotheca Augustana): Liber tertius decimus. LXXIII Numidicae, versus 1 — ansere
- ↑ 5.0 5.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura VI, versus 540 — ansere