anseri

Discretiva

anseri dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
ānserī	casus dativus singularis	substantivi ānser

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈaːnseriː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ān·se·rī — morphologica: anser-i

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Et anseri vigil cura Capitolio testata defenso, per id tempus canum silentio proditis rebus, quam ob causam cibaria anserum censores in primis locant. —Naturalis historia Plinii

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Anseri nomen ans dedit per derivationem, vel a similitudine, vel quod et ipsa natandi frequentiam habeat. Iste vigilias noctis assiduitate clangoris testatur. Nullum autem animal ita odorem hominis sentit ut anser; unde et clangore eius Gallorum ascensus in Capitolio deprehensus est. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis