Discretiva

  anseris dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
ānseris casus genitivus singularis substantivi ānser

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /ˈaːnseris/(classice)
Syllabificatio phonetica: ān·se·ris — morphologica: anser-is

Loci +/-

Gaius Valerius Catullus
-87…-54
L. Iunius Moderatus Columella
ca. 4-70
Petronius Arbiter
ca. 14-66
C. Plinius Secundus
23-79
Decimus Iunius Iuvenalis
100-128
Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. III II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo
vel anseris medullula vel imula oricilla
vel pene languido senis situque araneoso,
idemque, Thalle, turbida rapacior procella,
cum diva mulierarios ostendit oscitantes:
remitte pallium mihi meum, quod involasti,
sudariumque Saetabum catagraphosque Thynos,
inepte, quae palam soles habere tamquam avita. —Carmina Catulli [1][2]

saec. I.

  • Avium primum habetur quod ex columbariis egeritur, deinde quod gallinae ceteraeque volucres edunt, exceptis tamen palustribus aut nantibus, ut anatis et anseris; nam id noxium quoque est. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae [3][2]

saec. I.

  • Confusus itaque et novitate facinoris attonitus quaerebam, quid excanduisset, aut quare anseris potius quam mei misereretur. At illa complosis manibus Scelerate inquit etiam loqueris? Nescis quam magnum flagitium admiseris: occidisti Priapi delicias, anserem omnibus matronis acceptissimum. Itaque ne te putes nihil egisse, si magistratus hoc scierint, ibis in crucem. —Satyricon T. Petronii Arbitri [4][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • Coitus stimulat fel aprunum inlitum, item medullae suum haustae, sebum asininum anseris masculi adipe admixto inlitum; item a coitu equi Vergilio quoque descriptum virus et testiculi equini aridi, ut potioni interi possint, dexterve asini testis in vino potus portioneve adalligatus bracchiali; eiusdem a coitu spuma conlecta russeo panno et inclusa argento, ut Osthanes tradit. —Naturalis historia Plinii [5]

Latinitas postclassica

saec. II.

  • Anseris ante ipsum magni iecur, anseribus par
altilis, et flavi dignus ferro Meleagri
spumat aper. post hunc tradentur tubera, si ver
tunc erit et facient optata tonitrua cenas
maiores. ‹tibi habe frumentum› Alledius inquit,
‹o Libye, disiunge boves, dum tubera mittas.› —Saturae D. Iuni Iuvenalis [6][2]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Ova autem anseris simplicia ad comedendum nociva sunt, nisi ab aliquo quolibet cibo coquantur. Sed et ova anetae ad comedendum mala sunt et hominem laedunt, sed tamen salubriora et meliora quam caro eius, quia tota fetidas quae in aneta est in carne ipsius remanet, et in ova plene non transit. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [7]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Gaius Valerius Catullus, Carmina. 25. ad Thallum, versus 2 — anseris (Bibliotheca Augustana)
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: anseris.
  3. 3.0 3.1 Lucius Iunius Moderatus Columella - De re rustica - Libri XII. ed. V. Lundström. Anno 1902-1917. (apud Vicifons): Liber secundus. Caput XIV. [1]  — anseris
  4. 4.0 4.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CXXXVII. — anseris
  5. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Universitas Turicensis, Liber 28, cap. 53, [261] — anseris
  6. 6.0 6.1 Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura V, versus 114 — anseris
  7. Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber primus. Cap. CLXXXV. - De ovis. Pagina 1201A — anseris