antemnae

Discretiva

antemnae dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
antemnae	casus genitivus singularis	substantivi antemna
antemnae	casus dativus singularis	substantivi antemna
antemnae	casus nominativus pluralis	substantivi antemna
antemnae	casus vocativus pluralis	substantivi antemna

Appellatio pronuntiatusque

API: /anˈtem.nae̯/

(classice)

Syllabificatio phonetica: an·tem·nae — morphologica: antemn-ae

Formae aliae

• antennae

Loci

Vitruvius ca. -80…-15

P. Ovidius Naso -42...+18

M. Annaeus Lucanus 39–65

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 30-22 a.C.n.)

• Quemadmodum etiam navis onerariae maximae gubernator ansam gubernaculi tenens, qui οιαξ a Graecis appellatur, una manu momento per centrum ratione pressionibus aptis agitans, versat eam amplissimis et inmanibus mercis et penus ponderibus oneratam. Eiusque vela cum sunt per altitudinem mediam mali pendentia, non potest habere navis celerem cursum, cum autem in summo cacumine antemnae subductae sunt, tunc vehementiore progreditur impetu, quod non proxime calcem mali, quod est loco centri, sed in summo longius et ab eo progressa recipiunt in se vela ventum. —De architectura Vitruvii

class.  (ca. 2-8 p.C.n.)

• robore mollito lignoque in corpora verso

in capitum faciem puppes mutantur aduncae,

in digitos abeunt et crura natantia remi,

quodque prius fuerat, latus est, mediisque carina

subdida navigiis spinae mutatur in usum,

lina comae molles, antemnae bracchia fiunt,

caerulus, ut fuerat, color est; quasque ante timebant,

illas virgineis exercent lusibus undas

Naides aequoreae durisque in montibus ortae

molle fretum celebrant nec eas sua tangit origo. —Metamorphoses Ovidii Nasonis

saec. I.  (ca. 62/65 p.C.n.)

• tum, quarum recto deprendit carbasa malo,

eripuit nautis, frustraque rudentibus ausis

vela negare Noto spatium vicere carinae,

atque ultra proram tumuit sinus. omnia siquis

providus antemnae suffixit lintea summae,

vincitur et nudis avertitur armamentis. —Bellum civile sive Pharsalia Lucanus

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Palmula est extrema latitudo remi, a palma dicta, qua mare inpellitur. Antemnae autem dictae quod ante amnem sint positae; praeterfluit enim eas amnis. Cornua extremae partes antemnarum sunt, dictae per tropum. Malus est arbor navis qua vela sustinentur. Malus autem dictus quia habet instar mali in summitate, vel quia quasi quibusdam malleolis ligneis cingitur, quorum volubilitate vela facilius elevantur. Modius est cui arbor insistit, ob similitudinem mensuralis vasis dictus. Carchesia sunt in cacumine arboris trochleae, quasi F littera, per qua funes trahuntur. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis