Discretiva

  antemnam dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
antemnam casus accusativus singularis substantivi antemna

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /anˈtem.nam/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·tem·nam — morphologica: antemn-am

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
Petronius Arbiter
ca. 14-66
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.

  • Exsonat ergo cantibus totum navigium, et quia repentina tranquillitas intermiserat cursum, alius exultantes quaerebat fuscina pisces, alius hamis blandientibus convellebat praedam repugnantem. Ecce etiam per antemnam pelagiae consederant volucres, quas textis harundinibus peritus artifex tetigit; illae viscatis inligatae viminibus deferebantur ad manus. Tollebat plumas aura volitantes, pinnasque per maria inanis spuma torquebat. —Satyricon T. Petronii Arbitri [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 T. Petronius Arbiter, Satyricon - quae supersunt (apud Guilielmum Vande Water, Trajecti ad Rhenum MDCCIX). Cap. CIX. — antemnam
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: antemnam.