Discretiva

  antennarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
antennārum casus genitivus pluralis substantivi antenna

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /an.tenˈnaːrum/(classice)
Syllabificatio phonetica: an·ten·nā·rum — morphologica: antenn-arum

Formae aliae

+/-

Loci

+/-
Erasmus
ca. 1469-1536
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas humanistica

saec. XVI.  (ca. 1500/1508 p.C.n.)

  • Ἀφεὶς τὴν ὑπέραν τὸν πόδα διώκει, id est Omissa hypera pedem sectatur. Convenit, ubi quis omissis his, quae magis ad rem attinebant, levicula quaepiam curat. Hyperae nautici funes sunt, quibus antennarum cornua traducuntur. Pedem autem vocant imam clavi partem. Verum hyperarum maximus usus in navigando. Suidas adagium citat ex Hyperide, item qui scripsit scholia in Demosthenem, ex libro Περὶ ταρίχους primo. —Adagiorum chiliades Erasmi [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Desiderius Erasmus Roterodamus - Adagiorum chiliades. (Universitas Turicensis): Χιλιάς secunda. 2350. III, IV, 50. Omissa hypera pedem insequeris. — antennarum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: antennarum.