appetiverat

Discretiva

appetiverat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
appetīverat	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	appetō (appetere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /appeˈtiːwerat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ap·pe·tī·ve·rat — morphologica: ap-petiv-erat