Discretiva

  aquam dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-
Forma Modus flexurae originis
aquam casus accusativus singularis substantivi aqua
Appellatio +/-
 API: /ˈakwam/(classice)
Syllabificatio phonetica: a·quam — morphologica: aqu-am

Loci +/-

M. Tullius Cicero
-106…-43
P. Ovidius Naso -42…+18 C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class.class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (44 a.C.n.)

  • Cuius est primus locus ex coniugatione, quam Graeci συζυγίαν vocant, finitimus notationi, de qua modo dictum est; ut, si aquam pluviam eam modo intellegeremus quam imbri conlectam videremus, veniret Mucius, qui, quia coniugata verba essent pluvia et pluendo, diceret omnem aquam oportere arceri quae pluendo crevisset. —Topica Ciceronis [1][2]

class. (versio II, ca. 5 p.C.n.)

  • dum servat Iuno mutatam cornibus Io,
facta est, quam fuerat, gratior illa Iovi.
quod licet et facile est quisquis cupit, arbore frondis
carpat et e magno flumine potet aquam.
siqua volet regnare diu, deludat amantem.
ei mihi, ne monitis torquear ipse meis! —Amores Ovidii Nasonis [3][2]

saec. I.

  • Igitur non eam infitias posse in has et ignes superne stellarum decidere, quales sereno saepe cernimus, quorum ictu concuti aëra verum est, quando et tela vibrata stridunt, cum vero in nubem perveniunt, vaporem dissonum gigni, ut candente ferro in aquam demerso, et fumidum verticem volvi. —Naturalis historia Plinii [4][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Topica. (The Latin Library): 9 [38] — aquam
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 Vicicitatio: aquam.
  3. 3.0 3.1 Publius Ovidius Naso - Amores (versio II, ca. 5). (Bibliotheca Augustana): Liber secundus, 19, versus 32 — aquam
  4. 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber secundus, cap. 43, [112] — aquam