aquis

Discretiva

aquis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
aquīs	casus dativus pluralis	substantivi aqua
aquīs	casus ablativus pluralis	substantivi aqua

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈakwiːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·quīs — morphologica: aqu-is

Loci

Marcus Terentius Varro -116/-27

C. Plinius Secundus 23-79

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 47-45 a.C.n.)

• Ab aquae lapsu lubrico lympha. Lympha Iuturnan quae iuvaret; itaque multi aegroti propter id nomen hinc aquam petere solent. A fontibus et fluminibus ac ceteris aquis dei, ut Tiberinus ab Tiberi, et ab lacu Velini Velinia, et Lymphae Commotiae ad lacum Cutiliensem a commotu, quod ibi insula in aqua commovetur. —De lingua Latina Varronis

saec. I.

• Papyrum ergo nascitur in palustribus Aegypti aut quiescentibus Nili aquis, ubi evagatae stagnant duo cubita non excedente altitudine gurgitum, bracchiali radicis obliquae crassitudine, triangulis lateribus, decem non amplius cubitorum longitudine in gracilitatem fastigatum, thyrsi modo cacumen includens, nullo semine aut usu eius alio quam floris ad deos coronandos. —Naturalis historia Plinii

Latinitas postclassica

saec. II.

• Sed unus ex his, de caelo scilicet missus mihi sospitator, argumentum explorandae sanitatis meae tale commonstrat ceteris, ut aquae recentis completam pelvem offerrent potui meo, ac si intrepidus et more solito sumens aquis adlibescerem, sanum me atque omni morbo scirent expeditum: contra vero si visum contactumque laticis vitarem ac perhorrescerem, pro conperto noxiam rabiem pertinaciter durare; hoc enim libris etiam pristinis proditum observari solere. —Metamorphoseon libri XI Apulei