arante

Discretiva

arante dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
arante	casus ablativus singularis	participii arāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈrante/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·ran·te — morphologica: ar-ant-e

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. IX.

• Nam dicitur fabulose, arante quodam rustico subito hunc ex glebis exsiluisse, et aruspicinam dictasse, qua die et mortuus est. —De magicis artibus Rabani Mauri (ca. 780-856).

Italice

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
arante	—	praesens	activa	participium	arare

Appellatio pronuntiatusque

API: /aˈrante/

Syllabificatio phonetica: a·ran·te — morphologica: arant-e