araveris

Discretiva

araveris dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
arāveris	secunda singularis	perfectum	activa	coniunctivus	arō (arāre)
arāveris	secunda singularis	futurum exactum	activa	indicativus	arō (arāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /a'raːweris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: a·rā·ve·ris — morphologica: arav-eris

Usus

Latinitas postclassica

saec. IV. - saec. V.

• nam hoc dicit, agrum fertilem, id est pinguem et herbosum, bis debere arari: semel verno tempore, ut et herbae adhuc tenerae et sine semine avellantur, et aestatis calore vel superfluus umor siccetur vel glebarum putrefiat durities, et semel autumnali arandum cum seminibus: agrum vero tenuem et sterilem autumnali tantum tempore arandum, ne, si etiam verno araveris, exiguus eius umor siccetur aestate. —In Vergilii Georgicis comentarii Servii (fl. c.400). Liber I. Ad v. 43