archivi

Discretiva

archivi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

archīvī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
archīvī	casus genitivus singularis	substantivi archīvum

Appellatio pronuntiatusque

API: /arˈkʰiːwiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ar·chī·vī — morphologica: archiv-i

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XI. (opus 1075 p.C.n.)

• Nam non solum quaequae in privilegiis aliisque archivi documentis reperiret, sedulo addidit, verum etiam cum ex iisdem quibus antea usus fuerat libris, tum ex aliis plurima et correxit et ampliavit. —Chronica Casinensis Leonis Marsicani (c. 1046-1115). Liber secundus, cap. XXII.

Italice

archivi

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
archivi	secunda singularis	praesens	activa	indicativus	archiviare
archivi	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	archiviare
archivi	secunda singularis	praesens	activa	coniunctivus	archiviare
archivi	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	archiviare
archivi	tertia singularis	praesens	activa	imperativus	archiviare

Forma	Modus flexurae	originis
archivi	forma pluralis	substantivi archivio

Appellatio pronuntiatusque

API: /arˈkivi/

Syllabificatio phonetica: ar·chi·vi — morphologica: archiv-i