arcturi

Discretiva

arcturi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
arctūrī	casus genitivus singularis	substantivi arctūrus
arctūrī	casus nominativus pluralis	substantivi arctūrus
arctūrī	casus vocativus pluralis	substantivi arctūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /arkˈtuːriː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: arc·tū·rī — morphologica: arctur-i

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Et vicia pinguescunt arva, nec ipsa agricolis operosa. uno sulco sata non s<a>ritur, non stercoratur nec aliud quam deoccatur. sationis eius tria tempora: circa occasum arcturi, ut Decembri mense pascat. tum optime seritur in semen. —Naturalis historia Plinii