arcturum

Discretiva

arcturum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
arctūrum	casus accusativus singularis	substantivi arctūrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /arkˈtuːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: arc·tū·rum — morphologica: arctur-um

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Arction aliqui potius arcturum vocant. similis est verbasco foliis, nisi quod hirsutiora sunt, caule longo, molli, semine cumini. —Naturalis historia Plinii / Plin. 27. Hist. nat. 5. 16. (33).