areat

Discretiva

areat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
āreat	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	āreō (ārēre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈaːreat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ā·re·at — morphologica: ar-eat

Usus

Latinitas mediaevalis

saec. XIII.

• Amor mutabilis

marcidus areat!

verax et habilis

floreus maneat!

amans sic palleat,

voto dum studeat:

plus est amabilis.

ergo sit similis

animi vigilis:

hoc signum teneat! —Carmina Burana variorum auctorum (Carmina amatoria, 106, 4. fl.1230)