arentes
Discretiva
arentes dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
ārentēs | casus nominativus pluralis · genus masculinum | participii ārēns |
ārentēs | casus accusativus pluralis · genus masculinum | participii ārēns |
ārentēs | casus vocativus pluralis · genus masculinum | participii ārēns |
ārentēs | casus nominativus pluralis · genus femininum | participii ārēns |
ārentēs | casus accusativus pluralis · genus femininum | participii ārēns |
ārentēs | casus vocativus pluralis · genus femininum | participii ārēns |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /aːˈrenteːs/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ā·ren·tēs — morphologica: ar-ent-es
Loci +/-
Lucius Annaeus Seneca -3/+65 | C. Plinius Secundus 23-79 | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Lucius Annaeus Seneca - De beneficiis. (The Latin Library): Tomus / Liber 4. 25, versus 2 — arentes
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: arentes.
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus decimus, cap. 13, [33] — arentes