Discretiva

  artificiis dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
artificiīs casus dativus pluralis substantivi artificium
artificiīs casus ablativus pluralis substantivi artificium

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ar.tiˈfi.ki.iːs/(classice)
Syllabificatio phonetica: ar·ti·fi·ci·īs — morphologica: artific-iis

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43
Lucius Annaeus Seneca
–3…+65
P. Cornelius Tacitus
55–117
Apuleius
ca. 125-170
antiq. class.class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • aut qui dissipatos homines congregavit et ad societatem vitae convocavit, aut qui sonos vocis, qui infiniti videbantur, paucis litterarum notis terminavit, aut qui errantium stellarum cursus, praegressiones, institutiones notavit? omnes magni; etiam superiores, qui fruges, qui vestitum, qui tecta, qui cultum vitae, qui praesidia contra feras invenerunt, a quibus mansuefacti et exculti a necessariis  artificiis  ad elegantiora defluximus. —Tusculanae disputationes Ciceronis [1][2]

class.

  • Quod in magnis evenit montibus, quorum proceritas minus apparet longe intuentibus: cum accesseris, tunc manifestum fit quam in arduo summa sint. Talis est, mi Lucili, verus et rebus, non  artificiis  philosophus. In edito stat, admirabilis, celsus, magnitudinis verae; non exsurgit in plantas nec summis ambulat digitis eorum more qui mendacio staturam adiuvant longioresque quam sunt videri volunt; contentus est magnitudine sua. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 102 p.C.n.)

  • In paucissimos sensus et angustas sententias detrudunt eloquentiam velut expulsam regno suo, ut quae olim omnium artium domina pulcherrimo comitatu pectora implebat, nunc circumcisa et amputata, sine apparatu, sine honore, paene dixerim sine ingenuitate, quasi una ex sordidissimis  artificiis  discatur. Ergo hanc primam et praecipuam causam arbitror, cur in tantum ab eloquentia antiquorum oratorum recesserimus. —Dialogus de oratoribus P. Cornelii Taciti [4][2]

saec. II.

  • colore, caelamine, quin saepe solus eam Polycletus aere duceret, solus Apelles coloribus deliniaret, solus Pyrgoteles caelamine excuderet; praeter hos tris multo nobilissimos in suis  artificiis  si quis uspiam reperiretur alius sanctissimae imagini regis manus admolitus, haud secus in eum quam in sacrilegum vindicaturum. —Florida Apulei [5][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - Tusculanae disputationes. (The Latin Library): Liber primus. XXV. [62] — artificiis
  2. 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 Vicicitatio: artificiis.
  3. 3.0 3.1 Lucius Annaeus Seneca - Ad Lucilium epistulae morales. (The Latin Library):  Tomus / Liber 19. 111, versus 3 — artificiis
  4. 4.0 4.1 Publius Cornelius Tacitus - Dialogus de oratoribus. (The Latin Library): Cap. 32 [4] — artificiis
  5. 5.0 5.1 Apuleius - Florida. (The Latin Library): Caput VII. — artificiis