assumentia

Discretiva

assumentia dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
assūmentia	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii assūmēns
assūmentia	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii assūmēns
assūmentia	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii assūmēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /as.suːˈmentia/

(classice)

Syllabificatio phonetica: as·sū·men·ti·a — morphologica: as-sum-ent-ia

Usus

Latinitas nova

saec. XVI.

• Duo enim praecipua antra singulis foraminibus illuc pertinent, inter spirandum aerem ex narium amplitudine assumentia, quem simul cum molli quadam medulla complectuntur. —De humani corporis fabricae Andreae Vesalii (1514-1564). Liber primus, 1, VI; 324.