aucta
Discretiva
|
aucta dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-aucta
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| aucta | casus nominativus singularis · genus femininum | participii auctus |
| aucta | casus vocativus singularis · genus femininum | participii auctus |
| aucta | casus nominativus pluralis · genus neutrum | participii auctus |
| aucta | casus accusativus pluralis · genus neutrum | participii auctus |
| aucta | casus vocativus pluralis · genus neutrum | participii auctus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-
API: /ˈau̯kta/ (classice) - Syllabificatio phonetica: auc·ta — morphologica: auct-a
auctā
+/-Proprietates grammaticales
+/-| Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
|---|---|---|---|---|---|
| auctā | secunda singularis | praesens | activa | imperativus | auctō (auctāre) |
| Forma | Modus flexurae | originis |
|---|---|---|
| auctā | casus ablativus singularis · genus femininum | participii auctus |
Appellatio pronuntiatusque
+/--
API: /ˈau̯ktaː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: auc·tā — morphologica: auct-a