audeo

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈau̯.de.oː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: au·de·ō — morphologica: aud-eo

Notatio

← Latine: avidus + -eō

Verbum intransitivum

aud|eō, -ēre, ausī vel ausus sum, ausum

1. √ Possidēre satis fortitūdinem ut aliquid agat; perīculum fortasse incurrere; perīclitārī
2. (Poeticus) parārī proeliō

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
aud-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	audeō	audeam		audēbam	audērem	audēbō
II. sing.	audēs	audeās	audē!	audēbās	audērēs	audēbis	audētō!
III. sing.	audet	audeat		audēbat	audēret	audēbit	audētō!
I. plur.	audēmus	audeāmus		audēbāmus	audērēmus	audēbimus
II. plur.	audētis	audeātis	audēte!	audēbātis	audērētis	audēbitis	audētōte!
III. plur.	audent	audeant		audēbant	audērent	audēbunt	audentō!
Thema	Vox passiva
aud-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	audeor	audear		audēbar	audērer	audēbor
II. sing.	audēris	audeāris	audēre!	audēbāris	audērēris	audēberis	audētor!
III. sing.	audētur	audeātur		audēbātur	audērētur	audēbitur	audētor!
I. plur.	audēmur	audeāmur		audēbāmur	audērēmur	audēbimur
II. plur.	audēminī	audeāminī	audēminī!	audēbāminī	audērēminī	audēbiminī	—
III. plur.	audentur	audeantur		audēbantur	audērentur	audēbuntur	audentor!

Thema	Vox activa
aus-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	ausī	auserim	auseram	ausissem	auserō
II. sing.	ausistī	auseris	auserās	ausissēs	auseris
III. sing.	ausit	auserit	auserat	ausisset	auserit
I. plur.	ausimus	auserimus	auserāmus	ausissēmus	auserimus
II. plur.	ausistis	auseritis	auserātis	ausissētis	auseritis
III. plur.	ausērunt	auserint	auserant	ausissent	auserint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	audēre	ausisse	ausūrum, -am, -um esse	audēns		ausūrus, -a, -um­
Vox passiva	audērī	ausum, -am, -um esse	ausum īrī		ausus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
audendī		audendus, -a, -um			ausum	ausū

Formae semi-deponentes

Thema	semideponens
aus-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	ausus, -a, -um sum	ausus, -a, -um sim	ausus, -a, -um eram	ausus, -a, -um essem	ausus, -a, -um erō
II. sing.	ausus, -a, -um es	ausus, -a, -um sīs	ausus, -a, -um erās	ausus, -a, -um essēs	ausus, -a, -um eris
III. sing.	ausus, -a, -um est	ausus, -a, -um sit	ausus, -a, -um erat	ausus, -a, -um esset	ausus, -a, -um erit
I. plur.	ausī, -ae, -a sumus	ausī, -ae, -a sīmus	ausī, -ae, -a erāmus	ausī, -ae, -a essēmus	ausī, -ae, -a erimus
II. plur.	ausī, -ae, -a estis	ausī, -ae, -a sītis	ausī, -ae, -a erātis	ausī, -ae, -a essētis	ausī, -ae, -a eritis
III. plur.	ausī, -ae, -a sunt	ausī, -ae, -a sint	ausī, -ae, -a erant	ausī, -ae, -a essent	ausī, -ae, -a erunt

Dictiones derivatae

• audāx
• audācter
• audēns
• ausum
• ausus
• ausō
• sapere audē
• sodes

Translationes

Possidēre satis fortitūdinem ut aliquid agat	dilatare ▼

Possidēre satis fortitūdinem ut aliquid agat	collabi ▲

Anglice: dare (en), risk (en)