augeatur
Discretiva
augeatur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Verbum |
---|---|---|---|---|---|
augeātur | tertia singularis | praesens | passiva | coniunctivus | augeō (augēre) |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /au̯.geˈaːtur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: au·ge·ā·tur — morphologica: aug-eatur
Loci
+/-M. Tullius Cicero –106…–43 | Aulus Cornelius Celsus ca. –25…+50 |
C. Plinius Secundus 23–79 |
Iordanus Brunus Nolanus 1548–1600 |
Ulco Cats Bussemaker 1810–1865 |
|||||||||||||||||||
antiq. | class. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
Latinitas nova
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Marcus Tullius Cicero - De inventione. (The Latin Library): Liber primus. XV. [21] — augeatur
- ↑ 2.0 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 Vicicitatio: augeatur.
- ↑ 3.0 3.1 Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, V. [10] — augeatur
- ↑ 4.0 4.1 Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber quintus decimus, cap. 4, [14] — augeatur
- ↑ 5.0 5.1 Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Libri physicorum Aristotelis explanati. (Universitas Turicensis): Liber II. Cap. 24. Quae faciliter et difficulter invicem transmutentur. [27] — augeatur
- ↑ 6.0 6.1 Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber VIII, capitulum IX, [3] — augeatur