auxerunt

Discretiva

auxerunt dictio est in variis linguis:

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
auxērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	augeō (augēre)

API: /au̯kˈseːrunt/

Syllabificatio phonetica: au·xē·runt — morphologica: aux-erunt

Vitruvius
ca. –80…–15

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

class. (30–22 a.C.n.)

Ibique captivorum simulacra barbarico vestis ornatu, superbia meritis contumeliis punita, sustinentia tectum conlocaverunt, uti et hostes horrescerent timore eorum fortitudinis effectus, et cives id exemplum virtutis aspicientes gloria erecti ad defendendam libertatem essent parati. Itaque ex eo multi statuas Persicas sustinentes epistylia et ornamenta eorum conlocaverunt, et ita ex eo argumento varietates egregias auxerunt operibus. —De architectura Vitruvii ^[1]^[2]

saec. II. (ca. 170-177 p.C.n.)

Libros Athenis disciplinarum liberalium publice ad legendum praebendos primus posuisse dicitur Pisistratus tyrannus. Deinceps studiosius accuratiusque ipsi Athenienses auxerunt; sed omnem illam postea librorum copiam Xerxes Athenarum potitus urbe ipsa praeter arcem incensa abstulit asportavitque in Persas. Eos porro libros universos multis post tempestatibus Seleucus rex, qui Nicanor appellatus est, referendos Athenas curavit. —Noctes Atticae A. Gellii ^[3]^[2]

↑ ^1.0 ^1.1 De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber primus, 1. [6] — auxerunt
↑ ^2.0 ^2.1 ^2.2 Vicicitatio: auxerunt.
↑ ^3.0 ^3.1 Aulus Gellius, Noctes Atticae libri viginti. (Peter K. Marshall, Oxonii MCMLXVIII). Liber septimus. Capitulum XVII, [1] — auxerunt