Discretiva

  bibendae dictio est in variis linguis:

Formae affines

+/-

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
bibendae casus genitivus singularis · genus femininum gerundivi bibendus
bibendae casus dativus singularis · genus femininum gerundivi bibendus
bibendae casus nominativus pluralis · genus femininum gerundivi bibendus
bibendae casus vocativus pluralis · genus femininum gerundivi bibendus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /biˈbendae̯/(classice)
Syllabificatio phonetica: bi·ben·dae — morphologica: bib-end-ae

Loci

+/-
C. Plinius Secundus 23-79
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

+/-

saec. I.

  • semen obmutescentibus olfactu admovetur. comitialibus in aceto cyathi mensura datur. si aquae insalubres bibendae sint, tritum aspergitur. —Naturalis historia Plinii [1][2]

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XX, cap. 54, [154] — bibendae
  2. Vicicitatio: bibendae.