bibendo
Discretiva
bibendo dictio est in variis linguis: |
Formae affines
+/-bibendō
+/-Proprietates grammaticales
+/-Forma | Persona | Tempus | Vox | Modus | Casu | Verbum |
---|---|---|---|---|---|---|
bibendō | —
|
—
|
activa | gerundium | dativo | bibō (bibere) |
bibendō | —
|
—
|
activa | gerundium | ablativo | bibō (bibere) |
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
bibendō | casus dativus singularis · genus masculinum | gerundivi bibendus |
bibendō | casus ablativus singularis · genus masculinum | gerundivi bibendus |
bibendō | casus dativus singularis · genus neutrum | gerundivi bibendus |
bibendō | casus ablativus singularis · genus neutrum | gerundivi bibendus |
Appellatio pronuntiatusque
+/-API: /biˈbendoː/ (classice) - Syllabificatio phonetica: bi·ben·dō — morphologica: bib-end-o
Loci
+/-Aulus Cornelius Celsus 30 | C. Plinius Secundus 23-79 | |||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas Romana
+/-
- Ille enim cum summa diligentia non medici tantummodo, sed etiam regis custodiretur, tamen malagmata sua devorando bibendoque suam urinam in exitium se praecipitavit. —De Medicina Celsi [1][2]
Fontes
- ↑ Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber tertius, XXI. [[3] ] — bibendoque
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: bibendo.
- ↑ Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber octavus, cap. 66, [165] — bibendo