biberat

Discretiva

biberat dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
biberat	tertia singularis	plusquam perfectum	activa	indicativus	bibō (bibere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈbiberat/

(classice)

Syllabificatio phonetica: bi·be·rat — morphologica: bib-erat

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Haec felicia exempla, at contra miseriarum innumera: L. Domitius clarissimae gentis apud Massiliam victus, Corfinii captus ab eodem Caesare, veneno poto propter taedium vitae, postquam biberat, omni opere ut viveret adnisus est. —Naturalis historia Plinii