bibimus

Discretiva

bibimus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
bibimus	prima pluralis	praesens	activa	indicativus	bibō (bibere)
bibimus	prima pluralis	perfectum	activa	indicativus	bibō (bibere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈbibimus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: bi·bi·mus — morphologica: bib-imus

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• vino demus homines, quod soli animalium non sitientes bibimus. —Naturalis historia Plinii