Discretiva

  caesionum dictio est in variis linguis:

Formae affines +/-

Latine +/-

Proprietates grammaticales +/-

Forma Modus flexurae originis
caesiōnum casus genitivus pluralis substantivi caesiō

Appellatio pronuntiatusque +/-

 API: /kae̯.siˈoːnum/(classice)
Syllabificatio phonetica: cae·si·ō·num — morphologica: caesion-um

Loci +/-

Q. Septimius Florens Tertullianus
ca. 150-230
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas postclassica

saec. III.

  • Inde disceditur non in catervas caesionum nec in classes discursationum nec in eruptiones lasciviarum, sed ad eandem curam modestiae et pudicitiae, ut qui non tam cenam cenaverint quam disciplinam. —Apologeticus adversus gentes Tertulliani [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Quintus Septimius Florens Tertullianus - Apologeticum. (The Latin Library): Capitulum XXXIX, [19] — caesionum
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: caesionum.