Discretiva

  capacitate dictio est in variis linguis:

Formae affines

Proprietates grammaticales

+/-
Forma Modus flexurae originis
capācitāte casus ablativus singularis substantivi capācitās

Appellatio pronuntiatusque

+/-
 API: /ka.paːkiˈtaːte/(classice)
Syllabificatio phonetica: ca·pā·ci·tā·te — morphologica: capacitat-e

Loci

Sextus Iulius Frontinus
ca. 40-103
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 97 p.C.n.)

  • Et duodenariae quidem nec magnus error nec usus frequens est. Cuius diametro adiecerunt digiti semunciam sicilicum, capacitati quinariae quadrantem. In reliquis autem tribus modulis plus deprenditur. Vicenariam exiguiorem faciunt diametro digiti semisse et semuncia,  capacitate  quinariis tribus et quadrante et semuncia, quo modulo plerumque erogatur. —De aquaeductu urbis Romae Frontini [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Sextus Iulius Frontinus - De Aquis sive De aquaeductu urbis Romae. (Universitas Turicensis): Liber 1. Cap. 32 — capacitate
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: capacitate.