Cattus

Appellatio pronuntiatusque

+/-
cattus API: /ˈkat.tus/(classice)
Syllabificatio phonetica: cat·tus — morphologica: catt-us

Formae aliae

+/-

Nomen substantivum

+/-

cattus, -ī masc.

  1. Felis mas
  2. Feles; genus animalis carnivori, taxonomice Felis; praecipue, F. sylvestris catus.

Declinatio

+/-
m. sing. plur.
nom. cattus cattī I
gen. cattī cattōrum II
dat. cattō cattīs III
acc. cattum cattōs IV
abl. cattō cattīs VI
voc. catte cattī V

Dictiones derivatae

+/-

Translationes

+/-
Felis masdilatare ▼
Felis mascollabi ▲

Loci

+/-
Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

  • Cattus plus frigidus est quam calidus, et malos humores sibi attrahit, et aereos spiritus non abhorret, nec ipsi eam, atque aliquam naturalem coniunctionem cum bufone et serpente habet. —Subtilitates diversarum naturarum creaturum Hildegardis [1][2]

Fontes

  1. 1.0 1.1 Hildegardis Bingensis - Subtilitates diversarum naturarum creaturum. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1882, Tomus CXCVII. (Universitas Turicensis): Liber septimus. Cap. XXVI. – De catto. Pagina 1330B — cattus
  2. 2.0 2.1 Vicicitatio: cattus.