cautam
Discretiva
cautam dictio est in variis linguis: |
Formae affines +/-
Latine +/-
Proprietates grammaticales +/-
Forma | Modus flexurae | originis |
---|---|---|
cautam | casus accusativus singularis · genus femininum | participii cautus |
Appellatio pronuntiatusque +/-
API: /ˈkau̯tam/ (classice) - Syllabificatio phonetica: cau·tam — morphologica: caut-am
Loci +/-
Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430 |
||||||||||||||||||||||
antiq. | class. | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI |
Latinitas postclassica +/-
Fontes
- ↑ 1.0 1.1 Aurelius Augustinus Hipponensis, De consensu Evangelistarum (Universitas Turicensis). Liber secundus. Caput LXXIII, p. 141. — cautam
- ↑ 2.0 2.1 Vicicitatio: cautam.